Mijn geheim

Ik moet wéér mee naar het kerkhof
zijn ogen glimmen.....de mijne zijn dof
Ik moet weer gaan liggen op die harde houten bank
Hij stinkt naar tabak, veel zweet en drank

Hij tilt mijn rokje op en aait me in mijn lies
O...wat vind ik die kerel vies...
Hij zegt: "je bent al acht en dus een grote meid"
en doet mijn benen wat verder wijd..
Ik huil en zeg dat ik dat niet wil
maar ik krijg een vieze hand op mijn mond en ben weer stil

Hij maakt mijn plassertje bloot
en zegt: "wees stil, anders maak ik je dood"!
Ik voel een druppel op m'n gezicht en denk...hoi regen....wat fijn...
maar het is geen regen...het is het kwijl van dat zwijn.

Ik zeg hem huilend dat ik spugen moet
maar hij dreigt dat hij me dan héél zeer doet
Ik voel zijn grote piemel tussen mijn benen glijden
ik kan zijn stinkende adem niet vermijden
Ik wil van die bank af, ik wil naar huis
maar de druk wordt groter in mijn kruis
Hij maakt rare geluiden en zucht
ik krijg geen adem meer en snak naar lucht
Hij duwt zijn vieze stinkende tong in mijn mond
en knijpt met een hand stevig in mijn kont

Hij begint steeds erger te zweten
het lijkt wel of hij me op wil eten
Wéér probeer ik onder hem uit te komen
maar het lukt me niet...zoals in mijn dromen

Als ik dróóm kan ik hem wel aan
dan kan ik hem altijd als een vlieg van me afslaan
Dan sla en schop ik hem altijd tot ik hem niet meer zie bewegen
net zo lang tot hij ophoudt met leven

Misschien ben ik er vólgende week sterk genoeg voor, als ik goed eet