Op vrijdag 23 maart 2012 zijn we naar de Oostvaardersplassen geweest.
Het was al een paar dagen droog en het was ongeveer 17 graden.
Al op weg naar het parkeerterrein kwamen we deze Koniks tegen, de mooie wilde paarden.
Hiervoor hebben we even de auto aan de kant gezet...mooi zoals ze in het water staan. 
Aan de overkant van het weggetje was ook water en daar bevonden zich ontzettend veel ganzen. Ik zag Grauwe ganzen, heel veel Brandganzen en enkele Slobeenden.
Ik was uiteraard met de Trophy 6.
Met de kleine scootmobiel of rolstoel is de route niet echt te doen als het wat geregend zou hebben.
Sommige stukken kunnen dan waarschijnlijk ook niet met de Trophy omdat het toch best een vochtig gebied is.
We hebben de auto geparkeerd bij het bezoekerscentrum aan de Knardijk.
Als eerste zijn we even naar uitkijkpost De Kluut (1) gegaan, daar kun je goed komen met een scoot
of een rolstoel als je een redelijke duwer hebt. Ook het draaien gaat er makkelijk.
Helaas was er niet veel te zien daar vandaag.
We zijn doorgegaan en hebben het pad genomen dat parallel loopt aan de Kitsweg.
Daar zit aan de rechterkant dan ook een uitkijkpost (2) waarvan ik de naam niet weet.
Maar ook daar was prima te komen met de scoot en omdat het stil was, kon ik zelfs draaien in de hut.
Tjonge...en eindelijk kon ik een foto maken van een vogel die al langere tijd op mijn verlanglijstje stond....de Blauwborst..het leek wel of hij speciaal voor mij zong. 
Ik was zo trots als een ehhh Blauwborst dat ik hem eindelijk had eigenlijk. Dat maakte de hele dag goed hoor.
We zijn verder gegaan parallel aan de Kitsweg en toen rechtsaf een lang stuk langs riet aan de rechterkant.
We hoorden daar meer dan dat dat we daadwerkelijk iets zagen.
Aan de linkerkant liep een vaart met gras en riet ervoor en daar liep een edelhert.
Het bleek de oudste hinde te zijn die er rondloopt, herkenbaar aan het oormerkje in haar oor dat ze had
toen ze er uitgezet werd in 1992.
Ze is 20 jaar en van heel dichtbij te benaderen. Ze is niet echt bang voor mensen, wel voorzichtig.
We konden deze keer niet naar de overkant, dat was afgesloten vanwege het feit dat het momenteel een rustgebied was/is. Er liep daar ook kudde Konikspaarden...mooi hoor. In de verte zie je dan ontelbaar veel ganzen opvliegen. 
We zijn weer verder gegaan en een stuk verder op is dan een soort steiger die een stuk in het water steekt.(3)
We gaan daar zo ook nog wel even kijken maar eerst willen we naar de volgende uitkijkpost eigenlijk.
Ik zie dan nog deze prachtige roodborst en kan het niet laten om deze ook even vast te leggen.
Een prachtig vogeltje blijft het toch. 
We gaan rechtsaf naar de uitkijkpost die volgens mij de 'Grauwe Gans' heet, maar dat weet ik niet helemaal zeker.
Het pad er naar toe was te doen en toen ineens werd het pad 'overdekt'. Afgeschermd..zodat er een soort tunneltje ontstond waar je doorheen kon lopen zonder dat vogels dat in de gaten hadden.
Hmm heel handig, maar absoluut niet als je met een rolstoel zou zijn.
Er lag ook behoorlijk mul zand voor en een grote berg stro of riet..zoiets dergelijks.
Dat maakte de doorgang erg smal voor mijn scootmobiel, maar heel voorzichtig ging het toch wel..beetje eng.
Eric was eerst naar de hut gelopen en had gekeken of ik er kon komen verder, want draaien in die overdekte gang
was onmogelijk. Volgens hem kon ik er door en was de hut groot genoeg om te draaien...dus hoppa, een beetje angstig ging ik achter hem aan. Het pad was behoorlijk zacht en ik moest goed uitkijken dat ik niet vast kwam te zitten.
En toen bereikte ik de uitkijkpost (4) en bleek er een drempel in te zitten van zeker wel 10 cm hoogte. Pfff...ik heb de scoot laten staan en ben naar binnen gegaan om eerst maar eens te gaan kijken. Tja..hmm..ook dat was niet makkelijk. De kijkgaten zaten behoorlijk hoog voor een vrouwtje van 1.50 m klein. Met een hoop gedoe kon ik op een bankje klimmen en zag een verdraaid grote kolonie aalscholvers..allemaal druk bezig met het bouwen van een nest. 
Omdat de vogels vaak erg laag over het water vlogen was het niet makkelijk om een redelijke foto te maken. Ik kwam gewoon een stukje lichaamslengte tekort....maar goed...iets is beter dan niets toch, dus ik heb een foto. 
Tja en toen moest ik dus terug. Het pad was echt veel te smal om te draaien, dus dat was geen optie.
Achteruit terugrijden door dat zachte zand ook niet echt, want het is een flink stuk.
Dus de scoot tegen die hoge drempel aan gezet en vol gas er tegenop om er overheen te komen.
Dit heeft Eric voor mij gedaan omdat hij zich ook nog eens aan de deurpost naar binnen kon trekken..extra power dus...echt een scoot met mannenpower even 
.
Ik was echt blij toen het lukte en ik dus binnen kon draaien. Ik ben het pad afgereden an kwam op het eind van het pad weer bij die grote 'composthoop' waar ik langs moest.
Achteraf denk ik dat het een aangelegde slangen broedplaats was.
Ik moest tussen die hoop en de schutting door en deed het niet helemaal goed...ik ging scheef denk ik
en kwam vast te zitten. Mijn arm tussen de scoot en de schutting...ja..hmm...was niet echt leuk.
Dus Eric weer in de scoot..duwen tegen de schutting...been op de grond..en ik er voor staand
en gas geven en uiteindelijk schoot hij los.
Tjonge jonge, daar kom ik dus echt nooit meer hoor. Genoeg andere mooie plekjes in de Oostvaardersplassen.
We zijn dat pad weer uitgereden terug naar dat steigertje op punt 3.
Wauw....de zon ging onder en dat was een magnifiek gezicht. ↓ 
Het werd al een stuk frisser en we moesten natuurlijk wel bij de auto terug zijn vóór het donker zou zijn.
Maar ja....ik reed al langzaam door en mijn geliefde echtgenoot kon geen genoeg krijgen op dat steigertje
van de zakkende zon....begrijpelijk hoor. 
Dus daarna stevig doorlopen/ rijden om terug bij de auto te komen.
Het was al flink afgekoeld inmiddels. Weer een lekkere lange middag gehad.
Ok..met wat hindernissen, maar zéker de moeite waard. Ik heb nu wél mooi de blauwborst ;-)
